تحقیق در مورد مشاهیر نیشابور 60 ص - دانلود رایگان
دانلود رایگان
دانلود رایگان لینک دانلود و خرید پایین توضیحاتدسته بندی : ووردنوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )تعداد صفحه : 59 صفحه قسمتی از متن word (..doc) : 11الشبهي نيشابوريابوبكر محمد بن جعفر الشبهي، يكي از عرفاي بزرگ و نام آور قرن چهارم، زمان نوح بن منصور ساماني بود كه در مقامات عرفان به پايگاه مهمي نايل آمد. او را از جوانمردان مشايخ نوشته اند، با ابوعثمان حيري نسبت دارد و در سال 360 در نيشابور فوت كرده است.درباره او گفته اند: جوان مردي نيكوخلق و گشاده روست نسبت به مردمان، در بخشيدن و دادن هرقدر كه او را ميسر است انجام مي دهد. از گفته هاي اوست:بده تا بگيري. نگه مدار تا نرود. ميازار تا به آزار نيفتي.يكي او را گفت يا شيخ خواهم كه آنچه دارم بذل درويشان كنم و به گوشه اي به عبادت نشينم تا از رنج دنيا آسوده گردم.شيخ گفت: هرگز چنين مكن كه عبادت ان است كه تحصيل روزي كني و رنج كشي. اگر قسمي از آن را انفاق كني ثواب آن بيشتر باشد تا گوشه نشيني و به ظاهر عبادت كني، خوي اهل عبادت را با مراوده با خلايق به هم جمع بايد نمود. والله اعلم به بواطن امور كه اين واقعيتي است در اسلام كه لارهبانيت في الانآنسلام. اين عارف كه عده اي از طرق او به حق پيوستند در نيشابور به جوار حق شتافت.(نامه دانشوران ناصري ـ ج 7 ص 259)ابوالعباس باوَردياز عرفاي قرن چهارم هجري و مورد قبول اهل حال بود. باوَرد از اقمار ابيورد بوده. اما ابوالعباس نشو و نمايش در نيشابور بوده و در اين شهر به ارشاد خلايق مي پرداخت. مصاحبت شبلي و شيخ ابوبكر طمستاني را دريافته است از كلمات اوست: