تحقیق در مورد سرشماري و آمارگيري در ايران و جهان - دانلود رایگان
دانلود رایگان
دانلود رایگان لینک دانلود و خرید پایین توضیحاتدسته بندی : ووردنوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )تعداد صفحه : 8 صفحه قسمتی از متن word (..doc) : سرشماري و آمارگيري در ايران و جهان سابقه شمارش نفوس در جهان به سال ها قبل از ميلاد باز مي گردد. اسناد و مدارك تاريخي نشان مي دهد كه در حدود سال هاي 3800، 3000 و 2500 سال قبل از ميلاد به ترتيب در كشورهاي بابل، چين و مصر سرشماري هاي جمعيت انجام شده است. در اين سرشماري ها عموماً اطلاعاتي نظير جنس، سن، شغل و مالكيت افراد جمع آوري مي شد.قديمي ترين سند تاريخي كه در آن به سرشماري نفوس اشاره شده است; در فصل مهاجرت از كتاب تورات است كه موسي براي مهاجرت قوم بني اسراييل از مصر، افراد قوم يهود را سرشماري كرد. اين سرشماري در سال 1491 قبل از ميلاد انجام شد. در يونان و امپراتوري رم باستان نيز در فاصله سال هاي 435- 410 بعد از ميلاد سرشماري جمعيتي متعددي انجام و اطلاعات مربوط به خصوصيات اجتماعي و اقتصادي مردم به طور منظم هر پنج سال يك بار از طريق سرشماري نفوس جمع آوري مي شد.در بعضي از كشورها، مداركي از قرون وسطي باقي مانده است كه ويژگي هاي طبقات مختلف جامعه را كه معمولاً شامل طبقه اشراف و پيشوايان مذهبي است به دست مي دهد. در اوايل قرن هيجدهم ميلادي، در اروپا سرشماري هايي صورت گرفت كه علمي نبود و در مقياس محدود انجام مي شد.اولين سرشماري جمعيت به روش نوين در جهان در سال 1794 در كشور سوئد صورت گرفت و پس از آن ديگر كشورها نسبت به شمارش افراد جامعه خود اقدام كردند. امروزه لفظ سرشماري نفوس و مسكن معناي دقيق تري پيدا كرده است و به مجموعه فعاليت ها و خدماتي شامل طراحي، برنامه ريزي، گردآوري، كدگذاري و طبقه بندي، ارزشيابي و اصلاح و تجزيه و تحليل و نهايتاً چاپ و انتشار اطلاعات آماري از جمعيت و مسكن اطلاق مي شود. اين گونه سرشماري ها مطابق توصيه هاي سازمان ملل متحد در اكثر كشورهاي جهان با فاصله هاي مساوي 10 سال يك بار و در بعضي از كشورها پنج سال يك بار از ابتداي قرن بيستم رايج شده است.